حکایت مجنون و عیب جو

شعر و عرفان

حکایت مجنون و عیب جو

خداداد
شعر و عرفان

حکایت مجنون و عیب جو

مجنون و عیب جو

به  مجنون  گفت : روزی  عیب  جویی          

که   پیدا   کن   به  از  لیلی   نکویی

که لیلی گرچه در چشم تو حوری است       

به هر جزیی ز حسن او قصوری است

ز  حرف  عیب  جو  مجنون  بر  آشفت       

در آن  آشفتگی  خندان شد و گفت

اگر  بر   دیده ی     مجنون      نشینی       

  به   غیر    از    خوبی    لیلی     نبینی

تو  مو   می بینی  و من   پیچش   مو          

  تو    ابرو   من اشارت    های    ابرو

دل مجنون ز شکر خنده خون است         

  تو   لب   بینی  و دندان که چون است

کسی  کاو  را تو    لیلی  کرده ای نام         

  نه آن لیلی است کز بر من برده آرام

                                                وحشی بافقی



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : جمعه 19 فروردين 1390 | 10:54 | نویسنده : خداداد |
.: Weblog Themes By Slide Skin:.