فراز هايي از عرفان مولانا
همانطور كه آفتاب اگر از مسير خود تجاوز نمايد گرفته گردد
(خسوف) بنده هم اگر از حق
سر پيچي كند ، تنبيه شود.
آفتاب اندر فلك كژ مي جهد
در سيه رويي خسوفش مي دهد
كز ذنب پرهيز كن هين هوش دار
تا نگردي تو سيه رو ، ديگ وار
****
خداوند بندگان را به اندازه جرمي كه مرتكب مي شوند مورد مواخذه
قرار مي دهد و اگر گناهي انجام دهند به اندازه آن عقاب مي شوند.
كه به قدر جرم مي گيرم تو را
اين بود تقدير در داد و جزا
****
آنان كه فريفته زيبايي هاي ظاهري دنيايند سرانجام خواهند ديد آنچه
براي آن تلاش مي نمودند چندان ارزشي نداشت همانند گور كافران كه
از بيرون زيبا و پر حلل و از درون قهر خداي عزو جل است.
همچو گور كافران پر دود و تار
وز برون بر بسته صد نقش و نگار
همچو مال ظالمان بيرون جمال
وز درونش خون مظلوم و وبال
چون منافق از برون صوم و صلات
وز درون خاك سياه بي نبات
همچو وعده مكر و گفتار دروغ
آخرش رسوا و اول با فروغ
نظرات شما عزیزان: