فراز هايي از عرفان مولانا
همانطور كه آفتاب اگر از مسير خود تجاوز نمايد گرفته گردد
(خسوف) بنده هم اگر از حق
آفتاب اندر فلك كژ مي جهد
در سيه رويي خسوفش مي دهد
كز ذنب پرهيز كن هين هوش دار
تا نگردي تو سيه رو ، ديگ وار
****
خداوند بندگان را به اندازه جرمي كه مرتكب مي شوند مورد مواخذه
كه به قدر جرم مي گيرم تو را
اين بود تقدير در داد و جزا
****
آنان كه فريفته زيبايي هاي ظاهري دنيايند سرانجام خواهند ديد آنچه
همچو گور كافران پر دود و تار
وز برون بر بسته صد نقش و نگار
همچو مال ظالمان بيرون جمال
وز درونش خون مظلوم و وبال
چون منافق از برون صوم و صلات
وز درون خاك سياه بي نبات
همچو وعده مكر و گفتار دروغ
آخرش رسوا و اول با فروغ
نظرات شما عزیزان: