كارواني از شعر :
فروغي بسطامي مكافات عمل را اينگونه به تصوير كشيده است.
خواهي كه دلت نشكند از سنگ مكافات
مشكن دل كس را كه در اين خانه كسي هست
يك رباعي از ابوالوفاي خوارزمي:
بد كردم و اعتذار بدتر ز گناه
زيرا كه در اين هست سه دعوي تباه
دعوي وجود و دعوي قوه و فعل
لا حـــول و لا قــــــوه الا بالله
***
بيتي زيبا از امير خسرو:
گفتي كه يار ديگر جا كرده در دل تو
تو جاي مي گذاري از بهر يار ديگر
***
منيري شيرازي معتقد است كه نبايد از عاشق طلب صبر داشت .
مرا به صبر و شكيب آن صنم اشارت كرد
خبر نداشت كه خود هر چه بود غارت كرد
***
فخر الدين عراقي هم بيتي به اين مضمون دارد.
سر انصاف تو نازيم كه با اين همه حسن
از دل ما طلب صبر و سكون داشته اي
***
اوحدي مراغه اي دل به كرم يار بسته است.
در دست ما چو نيست عنان ارادتي
بگذاشتيم تا كرم او چه مي كند
***
درد دل ‹ مسيح ساوجي › همه مي دانند.
نيارم بر زبان نامش ولي چون درد دل گويم
همه دانند كز بيداد آن پيمان گسل گويم
***
بيتي زيبا از آذري طوسي:
ز هول روز جزا آذري چه مي ترسي
تو كيستي كه در آن روز در شمار آيي
***
عرفي شيرازي معتقد است كه در سراسر جهان كالايي به نام بخت خريد و فروش نمي شود.
جهان بگشتم و دردا كه هيچ شهر و ديار
نيافتم كه فروشند بخت در بازار
***
نرگسي ابهري:
چند اي دل فكر درد بي دواي ما كني
از براي خود چه كردي كز براي ما كني
***
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند