اوحدالدين كرماني (وفات 634 هـ ق ))
از مريدان شيخ روزبهان بقلي است كه تعليم او درباره رابطه عشق مجازي و
حقيقي را به منتهي درجه رساند. جامي در" نفحات الانس" ميگويد در حين
سماع جامه امردان چاك ميكرد و سينه بر سينهشان مينهاد . استدلال او اين
بود كه چون انسان در قيد صورت است، نميتواند خارج از چارچوب صورت واز
راهي ديگر به معنا بپردازد:
زان مينگرم بـه چشم سر در صـورت زيرا كــه ز معني است اثر در صـورت
اين عالم صورت است و ما در صوريم معني نتوان ديــد مـگـر در صـورت
نظرات شما عزیزان: